وجود مشکلی مهم

هر جامعه ی شغلی متشکل از افراد زیادی هستند که در صنف ها یا حرفه های جداگانه ای مشغول به کار هستند، مثلا درنظر بگیرین جامعه داروسازان یا پزشکان و پرستاران یک کشور رو، یا جامعه معلمین یک کشور رو، جامعه اساتید دانشگاهی و هیئت علمی، کارمندان بانک و غیره.

و افراد مشغول به کار در هر صنفی یک سری خدمات یا محصولاتی به تعداد دیگری از انسان ها که به اون خدمات یا محصولات نیاز دارند (به دنبال راه حل برای مشکلاتشون هستند) ، ارائه میکنه،

حالا اعتماد و جایگاه اجتماعی، شهرت نیک و بد اون حرفه یا شغل خاص در جامعه وابسته به چی هست؟ وابسته به پیش زمینه ذهنی (که اون هم به نوعی به نظر افراد جامعه وابسته است) و نظرات و میزان رضایت افراد استفاده کننده از خدمات و محصولات اون شغل یا جامعه شغلی از گذشته تا اکنون می باشد. وابسته است به اینکه افراد اون حرفه خاص تا چه اندازه میتونن راه حل باشن برای مشکلات مردم، حالا یا با محصول یا با خدمات.

دلیل چیدن این مقدمه اینه که در مورد جایگاه خودم به عنوان دکتر داروساز جوان و بسیاااار کم تجربه در جامعه ایران، احساس میکنم خیلی فضا و امکان هست که این جایگاه بهتر بشه! نگاه جامعه به دکتر داروساز، میتونه خیلییی نگاه بهتری باشه و دکتر داروساز میتونه بسیااااار نقش کلیدی در چرخه سلامت و درمان جامعه ایفا کنه. همونطور که در کشور های آمریکا، استرالیا، انگلستان و دیگر کشور های پیشرفته و صنعتی دنیا هست.

چراکه همونطور که میدونیم چرخه سلامت رو نظام سلامت بهش میگن و یک سیستم هست، سیستم هم یعنی مجموعه ای نظام مند که برای رسیدن به هدف واحد در حال تلاش هستند و هر جزء در نوع خودش بسیار حیاتی است برای بقای سیستم. اجزای نظام سلامت هم متشکل است از پزشک، پرستار، دندانپزشک، داروساز، تکنسین داروخانه، تکنسین اتاق عمل، ماما، بهیار، بهدار و … .

در ایران هم مطمئنم که جایگاه یک دکتر داروساز میتونه خیلی خیلی خیلییی بهتر از چیزی باشه که الان هست (سال 1402 – اردیبهشت ماه) طوری که مراجعین و مردم جامعه واقعا بتونن بهش اعتماد کنن، به علم و سوادش ایمان داشته باشن. بتونن روی حرف دکتر داروساز حساب باز کنن. که این مراجعین در رشته داروسازی طیف بسیار بسیار گسترده ای از افراد رو شامل میشه، چراکه داروسازی چهارراه علوم هست، داروساز میتونه مراجعینش در داروخانه شهری یا بیمارستانی یا بالین بیماران باشه،

ممکنه مراجعینش هیئت مدیره یک شرکت داروسازی باشه که فرمولاسیون فلان داروش به مشکل برخورده و داره دنبال راه حل میگرده،

یا حتی مراجعینش میتونه هیئت مدیره یک شرکت محصولات غذایی باشه که میخوان تاثیرات فلان غذا را روی سلامت انسان سنجش کنن و ارتباط اون رو با تداخلات احتمالی دارویی-بیماری بررسی کنن،

و ….

عوامل مختلفی باعث شکل گیری این جایگاه میشن و من قصد دارم که راه حل های بالقوه رو به مرور نسبت به این مسئله باهمدیگه بررسی کنیم.

شما هم لطفا در هر کدوم از این پست ها دیدگاه ها و نظراتتون رو مطرح کنین. شک ندارم که به غنی تر شدن بحث و بررسی زوایای مختلفش و حتی ارائه راه حل های بیشتر کمک میکنه. یکی از مهم ترین راه حل ها به نظرم “اصلاح روند یادگیری معلومات اساسی در دوره دانشگاهی و بعد از اون” هست.

تعدادی از این راه حل ها رو در مورد بهتر و لذت بخش تر کردن روند یادگیری دروس و مطالعه مطالب دانشگاهی در پست های قبلی و نیز کانال آپاراتی ام مطرح کردم، و این روند رو باهمدیگه ادامه خواهیم داد.

در این مورد میتونید نگاهی به مقاله “سه نکته مهم هر یادگیری پربازده و ماندگار” داشته باشید.